T nestje
31-12-23
Passionate Dreams' Tyson
Blue Merle Yorkshire Terriër
Reu
IS VERHUISD
Prijs € 1850,00
Passionate Dreams' Tyson
Blue Merle Yorkshire Terriër
Reu
IS VERHUISD
Prijs € 1850,00
De eerste weken
De dekkingen verliepen goed, reu en teef zaten 3x geruime tijd vast en daarna was het afwachten tot de buik van Ebony dikker zou worden. Ze had niet direct gedragsveranderingen en ook haar buik werd niet echt dikker en ze liet mij in spanning zitten tot ze 6 weken drachtig was en ik een friebbeltje voelde terwijl mijn hand op haar buikje rustte. Een halve week later werd dit gevolgd door een pup te zien trappelen. Wow dat is vroeg, meestal gebeurt dat niet tot de 8e week.
Op 2 januari zou ze uitgerekend zijn maar de bevalling leek zich op 30 december in de avond in te zetten. Ik hield haar in de nacht dicht bij me zodat ik wakker zou worden wanneer het door zou zetten. Dat gebeurde niet maar ik had hoe dan ook het gevoel dat de pup snel geboren zou gaan worden. De pup is heel groot op de foto en ik vroeg mij af of het verstandig was Ebony eerst te laten zwoegen op de bevalling om later alsnog naar de dierenarts te moeten omdat de bevalling te zwaar zou blijken en ik in het ergste geval zowel moeder als pup kwijt zou kunnen raken. Ik koos er daarom voor de pup via een Keizersnede geboren te laten worden. Ebony raakte al snel in slaap, en de dierenarts begon zijn werk. De pup was een Joekel volgens hem, en de rest van de werkzaamheden werden hervat. De pup liet zich goed horen en net als hij zich in de buik liet zien wist hij van geen ophouden. Ik vond Tyson een toepasselijke naam voor hem, het betekend zoon van blijdschap.
Toen de wond was gehecht werd Ebony bij haar pup gelegd die direct naar haar spenen op zoek ging. Ebony zelf was behoorlijk afgekoeld tijdens de operatie en moest hier eerst van bijkomen, ook wilde ze niet echt wakker worden. Ze bewoog zich niet en was zeker niet alert. Ik ging dus maar even naar buiten en toen ik weer binnen kwam reageerde zij op mijn stem. Ze draaide zich op haar buik en dat was voldoende om haar mee naar huis te mogen nemen. Tja ik heb ervaring genoeg en bij mij heeft ze 24/7 toezicht en in de kliniek gaan ze af en toe bij haar kijken. Thuis gekomen is ze op een rustige plek gelegd en controleerde ik regelmatig haar ademhaling en temperatuur. Toe ze alerter werd bleek dat ze weinig van de pup aan haar buik wilde weten en ging ik hem aanleggen. Dit betekende iedere uur uit bed, de pup aanleggen en verzorgen. Bij de 2e x begon ze te grommen en toen ze blijk gaf interesse te hebben wilde ze hem in haar bek nemen. Omdat ze had gegromd liet ik dat niet toe, ze zou Tyson zonder problemen kunnen verwonden. Likken mocht ze van mij, maar niet in haar bek nemen. Ik nam Ebony weer mee naar de slaapkamer en de 3e x gromde ze ook wel maar zachter meer uit protest en probeerde van Tyson weg te komen. Ze liet hem wel drinken en ze had ook interesse maar ondertussen liet ze me merken dat er iets niet goed was. Ik ging ervan uit dat de pijnstilling die ze had gekregen uitgewerkt was en heb haar pijnstilling gegeven. In de ochtend, toen de pijnstilling werkte, liet ze Tyson zonder problemen drinken en maakte hem schoon. Ze had haar pup geaccepteerd, en kan inmiddels niet meer zonder haar ventje.
13-01-24
Ebony zorgt enorm goed voor haar kindje, ze komt zelfs nu nog nauwelijks de bench uit en Tyson groeit nog harder dan de spreekwoordelijke kool. Daar waar het soms gebeurt dat een pup al weken is voordat ze de 500 gram bereiken is dat bij Tyson nu al het geval. Regelmatig groeide hij zelfs 40 gram per dag. Dat ben ik niet echt gewend, maar Tyson is een eenling en mama's melk is ruim voorradig en ze heeft vast ook dikke melk. We zullen zien wat er gebeurt wanneer hij eenmaal gaat lopen en op vast voedsel komt te staan. Hoewel Ebony niet echt iemand bij haar zoon duldt, mag nu haar dochter Pearl af en toe bij hem komen liggen. Pearl is altijd bij ieder nest nieuwsgierig en wil voor de pups zorgen, ik hoop maar dat ze geen melk aan gaat maken. Vanochtend waren ineens Tyson's oogjes open, ik had ze eigenlijk gisteren al verwacht maar voor het slapen gaan waren ze nog dicht. Nu dan open en goed open, soms zijn de oogjes nog spleetjes maar Tyson heeft mooie grote kijkers. De Biosensor is nu bijna klaar en de föhn zal worden gepakt voor de volgende gewenning aan het toekomstige leven.
21-01-24
Inmiddels heeft Tyson er permanent een moeder bij, zijn halfzus Pearl zorgt net zo goed voor hem als zijn eigen moeder. Ik schrok wel even toen ik merkte dat Pearl afgelopen dinsdag niet wilde eten. Toen ik haar uit de bench tilde voelde ze erg warm aan en ben haar direct gaan temperaturen. Dat was veel te hoog. Daarop heb ik haar tepels gecontroleerd en ja hoor ze had melk. een gevalletje calcium tekort, Ik moest haar snel calcium toedienen en haar temperatuur in de gaten houden. Gelukkig daalde haar temperatuur binnen het uur en weer een half uur later had ze weer vrij normale waarden. Tyson vindt het heerlijk die twee moeders die voor hem zorgen, en bevind zich lekker luilekkerland. Ondertussen is de Bio sensor beëindigt, maar de föhn vindt hij niet veel aan, die maakt best vel herrie, nog maar even doorgaan tot hij er wat beter aan gewend is dan. Hij begint nu ook zijn eerste stapjes te zetten en ik heb de bench verwisselt voor een ren. Die kan ik zo meteen oen zetten zodat hij wanneer hij de tijd rijp acht de woonkamer kan gaan verkennen. Ook het balans kussen is al geïnstalleerd, zodat hij nu al merkt dat niet alle ondergronden gelijk zijn.
28-01-24
Inmiddels is de föhn niet meer zo'n probleem gelukkig, het is toch een ding waar hij aan moest wennen en dat is een beetje gelukt. Nageltjes knippen en oortjes scheren was ook geen enkel probleem. Ik kan overal aankomen zonder dat hij tegenstribbelt. Deze week stond in het teken van verkennen. binnen een paar dagen vond hij het heel leuk buiten de kennel en gaat nu de hele woonkamer rond. Spelen met de andere hondjes is ook heel leuk en hij is voor niets of niemand bang. Er zijn deze week ook een paar autoritjes geweest en dat ging ook goed. De ritjes waren maar kort, maar wel vol hobbels. Op zaterdag kwamen zijn nieuwe baasjes op visite en die waren helemaal verkocht. Hij gaat een leventje tegemoet met niet 1 maar 2 huisjes. En hij gaat Dobby heeten.
07-02-2024
In de afgelopen week heeft Dobby kennis gemaakt met Harry Jette, de pup van Kennel Pride of Heaven. Daar is ook een eenling geboren en om ze ook met leeftijd genootjes te laten spelen zijn ze enkele dagen bij elkaar geweest. Dobby is ook al buiten geweest, in het zonnetje. Hij rent inmiddels de hele kamer rond en komt ook al in de bijkeuken. Het luikje heeft hij nog niet geprobeerd maar dat zal ook eerdaags komen. Zondag komt zijn baasje weer knuffelen en ik wil hem voor die tijd even wassen zodat ook dat al aangeleerd wordt. Tja af en toe wassen hoort er nu eenmaal bij. Het eten gaat ook steeds beter, de KVV gaat er prima in en ook de brokjes worden al afgesopt.
13-02-2024
Dobby wordt steeds groter en wijzer en hij profileert zich als een echte wijsneus. Hij slaapt inmiddels alleen in de puppyren, helemaal zonder mama erbij, dat was eerst wel wennen en hij vindt het nog steeds niet leuk. "S avonds gaat hij mee naar buiten voor de avond plas maar in de ochtend nog niet. Dat ga ik hem vanaf nu leren. Uit bed is even naar buiten. Vanochtend heeft hij ook in de "grote honden" ruimte zijn eten gehad en hij at zijn bordje schoon leeg. Misschien moet ik hem maar niet meer in de puppyren te eten geven om echt onderscheid te maken tussen slapen en eten. Hij is nu ook bijna zover dat hij interesse krijgt in de snoepjes die ik 's avonds voor het slapen gaan geef dus daar gaat hij nu ook in mee delen. Eerder deze week heb ik hem gewassen maar dat vond hij maar niks. Zeker niet toen er water over zijn neus kwam. Maar de volgende dag kwam zijn baasje met hem knuffelen dus het was voor een goed doel.
21-02-24
Inmiddels is Dobby een echte peuter aan het worden en doet alles na wat anderen ook doen. Zoals op het trapje klimmen en via dat rapje op de bank. Nee dat mag hij van mij niet! Maar stiekem als ik het niet zie.... Hij helpt mij ook maar wat graag met dweilen, helemaal geweldig vindt hij dat. En dan eten, dat is best lekker hoor maar veel leuker als je het van een ander kan stelen. Dit heeft tot gevolg dat wanneer ik hem in zijn ren zet met zijn bordje hij er nauwelijks naar omkijkt, tenzij ik er een ander bij zet, maar die hebben al gegeten en worden te dik als ze 2 porties krijgen.... Vanochtend heb ik hem samen met Tiana in de ren gezet en ieder een eigen bordje maar dat bordje van Tiana was zoveel lekkerder dan dat van hem. Hij eet nu hoofdzakelijk brokjes, want die kan hij "stelen" als er een ander ook een brokje pakt.
29-02-2024
De tijd vliegt voorbij, gisteren werd Tyson geboren en nu is hij al 8 weken oud. Hij heeft ondertussen een baasje voor wie de tijd stil staat en waarbij aan het wachten geen eind komt. Voor mij ligt dat echt anders. Dobby (zo zal hij gaan heten) is gecontroleerd door de dierenarts, Cardioloog en heeft zijn Levershunt test ondergaan en alles was helemaal oké. Toen hij zijn chip kreeg had hij zijn balletjes ook al ingedaald, en daar zijn ze nog!! Inmiddels ben ik er wel achter dat mijnheer niet opgesloten wil worden, daar heeft hij echt een hekel aan en bijt zich een weg naar buiten. Tja je mag natuurlijk ook niet te lang doen met een vervoersbox, haha. Het was me nog niet overkomen dat pups zich een weg naar buiten beten en het gaas van de vervoersbox kapot wisten te maken maar Dobby lukte het wel. Foei Dobby, dat is iets wat niet mag!! En daar zullen zijn nieuwe baasjes wel rekening mee moeten houden. Het is een mannetje met een sterke eigen wil, maar o zo lief....
06-03-2024
Dobby heeft nu alle onderzoeken achter de rug. Hij is in Utrecht geweest voor de Levershunt test en die was helemaal goed, ook zijn hartje was niets mis mee. Ik was verrast te zien dat de beste cardioloog van Nederland weer controleerde. Ja ook tussen cardioloog en cardioloog zit verschil. Zijn bloed voor de titer test is ook meteen afgenomen en hij had geen antistoffen meer voor Parvo. Ik vind juist die de belangrijkste en Dobby is dus ingeënt. Natuurlijk is daar nog een keer gekeken of alles goed was en hij was helemaal prima. Met zijn 1,6 kg zal hij niet heel klein blijven maar hij zal waarschijnlijk ook niet super groot worden. Ik verwacht ergens tussen de 3 en 4 kg. Zijn baasje zit al met smart op hem te wachten. Een seconde duurt een minuut, een minuut duurt een uur en een uur duurt een dag... En dan moet ze nu nog 3 nachtjes slapen voor ze hem mag komen halen. Dobby is deze week ook samen met zijn moeder uit logeren geweest en daar was hij niet van onder de indruk.Hij is simpelweg een blij kereltje al zal hij zijn moeder wel heel erg gaan missen.
De dekkingen verliepen goed, reu en teef zaten 3x geruime tijd vast en daarna was het afwachten tot de buik van Ebony dikker zou worden. Ze had niet direct gedragsveranderingen en ook haar buik werd niet echt dikker en ze liet mij in spanning zitten tot ze 6 weken drachtig was en ik een friebbeltje voelde terwijl mijn hand op haar buikje rustte. Een halve week later werd dit gevolgd door een pup te zien trappelen. Wow dat is vroeg, meestal gebeurt dat niet tot de 8e week.
Op 2 januari zou ze uitgerekend zijn maar de bevalling leek zich op 30 december in de avond in te zetten. Ik hield haar in de nacht dicht bij me zodat ik wakker zou worden wanneer het door zou zetten. Dat gebeurde niet maar ik had hoe dan ook het gevoel dat de pup snel geboren zou gaan worden. De pup is heel groot op de foto en ik vroeg mij af of het verstandig was Ebony eerst te laten zwoegen op de bevalling om later alsnog naar de dierenarts te moeten omdat de bevalling te zwaar zou blijken en ik in het ergste geval zowel moeder als pup kwijt zou kunnen raken. Ik koos er daarom voor de pup via een Keizersnede geboren te laten worden. Ebony raakte al snel in slaap, en de dierenarts begon zijn werk. De pup was een Joekel volgens hem, en de rest van de werkzaamheden werden hervat. De pup liet zich goed horen en net als hij zich in de buik liet zien wist hij van geen ophouden. Ik vond Tyson een toepasselijke naam voor hem, het betekend zoon van blijdschap.
Toen de wond was gehecht werd Ebony bij haar pup gelegd die direct naar haar spenen op zoek ging. Ebony zelf was behoorlijk afgekoeld tijdens de operatie en moest hier eerst van bijkomen, ook wilde ze niet echt wakker worden. Ze bewoog zich niet en was zeker niet alert. Ik ging dus maar even naar buiten en toen ik weer binnen kwam reageerde zij op mijn stem. Ze draaide zich op haar buik en dat was voldoende om haar mee naar huis te mogen nemen. Tja ik heb ervaring genoeg en bij mij heeft ze 24/7 toezicht en in de kliniek gaan ze af en toe bij haar kijken. Thuis gekomen is ze op een rustige plek gelegd en controleerde ik regelmatig haar ademhaling en temperatuur. Toe ze alerter werd bleek dat ze weinig van de pup aan haar buik wilde weten en ging ik hem aanleggen. Dit betekende iedere uur uit bed, de pup aanleggen en verzorgen. Bij de 2e x begon ze te grommen en toen ze blijk gaf interesse te hebben wilde ze hem in haar bek nemen. Omdat ze had gegromd liet ik dat niet toe, ze zou Tyson zonder problemen kunnen verwonden. Likken mocht ze van mij, maar niet in haar bek nemen. Ik nam Ebony weer mee naar de slaapkamer en de 3e x gromde ze ook wel maar zachter meer uit protest en probeerde van Tyson weg te komen. Ze liet hem wel drinken en ze had ook interesse maar ondertussen liet ze me merken dat er iets niet goed was. Ik ging ervan uit dat de pijnstilling die ze had gekregen uitgewerkt was en heb haar pijnstilling gegeven. In de ochtend, toen de pijnstilling werkte, liet ze Tyson zonder problemen drinken en maakte hem schoon. Ze had haar pup geaccepteerd, en kan inmiddels niet meer zonder haar ventje.
13-01-24
Ebony zorgt enorm goed voor haar kindje, ze komt zelfs nu nog nauwelijks de bench uit en Tyson groeit nog harder dan de spreekwoordelijke kool. Daar waar het soms gebeurt dat een pup al weken is voordat ze de 500 gram bereiken is dat bij Tyson nu al het geval. Regelmatig groeide hij zelfs 40 gram per dag. Dat ben ik niet echt gewend, maar Tyson is een eenling en mama's melk is ruim voorradig en ze heeft vast ook dikke melk. We zullen zien wat er gebeurt wanneer hij eenmaal gaat lopen en op vast voedsel komt te staan. Hoewel Ebony niet echt iemand bij haar zoon duldt, mag nu haar dochter Pearl af en toe bij hem komen liggen. Pearl is altijd bij ieder nest nieuwsgierig en wil voor de pups zorgen, ik hoop maar dat ze geen melk aan gaat maken. Vanochtend waren ineens Tyson's oogjes open, ik had ze eigenlijk gisteren al verwacht maar voor het slapen gaan waren ze nog dicht. Nu dan open en goed open, soms zijn de oogjes nog spleetjes maar Tyson heeft mooie grote kijkers. De Biosensor is nu bijna klaar en de föhn zal worden gepakt voor de volgende gewenning aan het toekomstige leven.
21-01-24
Inmiddels heeft Tyson er permanent een moeder bij, zijn halfzus Pearl zorgt net zo goed voor hem als zijn eigen moeder. Ik schrok wel even toen ik merkte dat Pearl afgelopen dinsdag niet wilde eten. Toen ik haar uit de bench tilde voelde ze erg warm aan en ben haar direct gaan temperaturen. Dat was veel te hoog. Daarop heb ik haar tepels gecontroleerd en ja hoor ze had melk. een gevalletje calcium tekort, Ik moest haar snel calcium toedienen en haar temperatuur in de gaten houden. Gelukkig daalde haar temperatuur binnen het uur en weer een half uur later had ze weer vrij normale waarden. Tyson vindt het heerlijk die twee moeders die voor hem zorgen, en bevind zich lekker luilekkerland. Ondertussen is de Bio sensor beëindigt, maar de föhn vindt hij niet veel aan, die maakt best vel herrie, nog maar even doorgaan tot hij er wat beter aan gewend is dan. Hij begint nu ook zijn eerste stapjes te zetten en ik heb de bench verwisselt voor een ren. Die kan ik zo meteen oen zetten zodat hij wanneer hij de tijd rijp acht de woonkamer kan gaan verkennen. Ook het balans kussen is al geïnstalleerd, zodat hij nu al merkt dat niet alle ondergronden gelijk zijn.
28-01-24
Inmiddels is de föhn niet meer zo'n probleem gelukkig, het is toch een ding waar hij aan moest wennen en dat is een beetje gelukt. Nageltjes knippen en oortjes scheren was ook geen enkel probleem. Ik kan overal aankomen zonder dat hij tegenstribbelt. Deze week stond in het teken van verkennen. binnen een paar dagen vond hij het heel leuk buiten de kennel en gaat nu de hele woonkamer rond. Spelen met de andere hondjes is ook heel leuk en hij is voor niets of niemand bang. Er zijn deze week ook een paar autoritjes geweest en dat ging ook goed. De ritjes waren maar kort, maar wel vol hobbels. Op zaterdag kwamen zijn nieuwe baasjes op visite en die waren helemaal verkocht. Hij gaat een leventje tegemoet met niet 1 maar 2 huisjes. En hij gaat Dobby heeten.
07-02-2024
In de afgelopen week heeft Dobby kennis gemaakt met Harry Jette, de pup van Kennel Pride of Heaven. Daar is ook een eenling geboren en om ze ook met leeftijd genootjes te laten spelen zijn ze enkele dagen bij elkaar geweest. Dobby is ook al buiten geweest, in het zonnetje. Hij rent inmiddels de hele kamer rond en komt ook al in de bijkeuken. Het luikje heeft hij nog niet geprobeerd maar dat zal ook eerdaags komen. Zondag komt zijn baasje weer knuffelen en ik wil hem voor die tijd even wassen zodat ook dat al aangeleerd wordt. Tja af en toe wassen hoort er nu eenmaal bij. Het eten gaat ook steeds beter, de KVV gaat er prima in en ook de brokjes worden al afgesopt.
13-02-2024
Dobby wordt steeds groter en wijzer en hij profileert zich als een echte wijsneus. Hij slaapt inmiddels alleen in de puppyren, helemaal zonder mama erbij, dat was eerst wel wennen en hij vindt het nog steeds niet leuk. "S avonds gaat hij mee naar buiten voor de avond plas maar in de ochtend nog niet. Dat ga ik hem vanaf nu leren. Uit bed is even naar buiten. Vanochtend heeft hij ook in de "grote honden" ruimte zijn eten gehad en hij at zijn bordje schoon leeg. Misschien moet ik hem maar niet meer in de puppyren te eten geven om echt onderscheid te maken tussen slapen en eten. Hij is nu ook bijna zover dat hij interesse krijgt in de snoepjes die ik 's avonds voor het slapen gaan geef dus daar gaat hij nu ook in mee delen. Eerder deze week heb ik hem gewassen maar dat vond hij maar niks. Zeker niet toen er water over zijn neus kwam. Maar de volgende dag kwam zijn baasje met hem knuffelen dus het was voor een goed doel.
21-02-24
Inmiddels is Dobby een echte peuter aan het worden en doet alles na wat anderen ook doen. Zoals op het trapje klimmen en via dat rapje op de bank. Nee dat mag hij van mij niet! Maar stiekem als ik het niet zie.... Hij helpt mij ook maar wat graag met dweilen, helemaal geweldig vindt hij dat. En dan eten, dat is best lekker hoor maar veel leuker als je het van een ander kan stelen. Dit heeft tot gevolg dat wanneer ik hem in zijn ren zet met zijn bordje hij er nauwelijks naar omkijkt, tenzij ik er een ander bij zet, maar die hebben al gegeten en worden te dik als ze 2 porties krijgen.... Vanochtend heb ik hem samen met Tiana in de ren gezet en ieder een eigen bordje maar dat bordje van Tiana was zoveel lekkerder dan dat van hem. Hij eet nu hoofdzakelijk brokjes, want die kan hij "stelen" als er een ander ook een brokje pakt.
29-02-2024
De tijd vliegt voorbij, gisteren werd Tyson geboren en nu is hij al 8 weken oud. Hij heeft ondertussen een baasje voor wie de tijd stil staat en waarbij aan het wachten geen eind komt. Voor mij ligt dat echt anders. Dobby (zo zal hij gaan heten) is gecontroleerd door de dierenarts, Cardioloog en heeft zijn Levershunt test ondergaan en alles was helemaal oké. Toen hij zijn chip kreeg had hij zijn balletjes ook al ingedaald, en daar zijn ze nog!! Inmiddels ben ik er wel achter dat mijnheer niet opgesloten wil worden, daar heeft hij echt een hekel aan en bijt zich een weg naar buiten. Tja je mag natuurlijk ook niet te lang doen met een vervoersbox, haha. Het was me nog niet overkomen dat pups zich een weg naar buiten beten en het gaas van de vervoersbox kapot wisten te maken maar Dobby lukte het wel. Foei Dobby, dat is iets wat niet mag!! En daar zullen zijn nieuwe baasjes wel rekening mee moeten houden. Het is een mannetje met een sterke eigen wil, maar o zo lief....
06-03-2024
Dobby heeft nu alle onderzoeken achter de rug. Hij is in Utrecht geweest voor de Levershunt test en die was helemaal goed, ook zijn hartje was niets mis mee. Ik was verrast te zien dat de beste cardioloog van Nederland weer controleerde. Ja ook tussen cardioloog en cardioloog zit verschil. Zijn bloed voor de titer test is ook meteen afgenomen en hij had geen antistoffen meer voor Parvo. Ik vind juist die de belangrijkste en Dobby is dus ingeënt. Natuurlijk is daar nog een keer gekeken of alles goed was en hij was helemaal prima. Met zijn 1,6 kg zal hij niet heel klein blijven maar hij zal waarschijnlijk ook niet super groot worden. Ik verwacht ergens tussen de 3 en 4 kg. Zijn baasje zit al met smart op hem te wachten. Een seconde duurt een minuut, een minuut duurt een uur en een uur duurt een dag... En dan moet ze nu nog 3 nachtjes slapen voor ze hem mag komen halen. Dobby is deze week ook samen met zijn moeder uit logeren geweest en daar was hij niet van onder de indruk.Hij is simpelweg een blij kereltje al zal hij zijn moeder wel heel erg gaan missen.