S nestje
Het S nestje is geboren op 07 augustus 2023
Vader
Passionate Dreams' Nikki
Stamboom IUYTV
DNA getest op 272 genetische aandoeningen
PL 0/0
Voorouders zijn te bezichtigen
Dodo (aangekocht)
Cooper
Nikki Sugar (aangekocht)
Ebony (aangekocht)
Moeder:
Flash of stars Polli
Stamboom FCI
DNA getest op 272 genetische aandoeningen
PL 0/0
Polli is aangekocht
Pups
Inteelt coëfficiënt 0
Gechipt en gecontroleerd door dierenarts en geregistreerd
Vader
Passionate Dreams' Nikki
Stamboom IUYTV
DNA getest op 272 genetische aandoeningen
PL 0/0
Voorouders zijn te bezichtigen
Dodo (aangekocht)
Cooper
Nikki Sugar (aangekocht)
Ebony (aangekocht)
Moeder:
Flash of stars Polli
Stamboom FCI
DNA getest op 272 genetische aandoeningen
PL 0/0
Polli is aangekocht
Pups
Inteelt coëfficiënt 0
Gechipt en gecontroleerd door dierenarts en geregistreerd
Passionate Dreams' Simon Vendi
Bonny Blue Yorkshire Teriër
Reutje
VERKOCHT
Bonny Blue Yorkshire Teriër
Reutje
VERKOCHT
Passionate Dreams' Shania
Classic Yorkshire Teriër
Teefje
Beschikbaar voor optie
€ 1650,00
VERKOCHT
Classic Yorkshire Teriër
Teefje
Beschikbaar voor optie
€ 1650,00
VERKOCHT
Passionate Dreams' Soraya Cãndĩ
Bonny Blue Yorkshire Teriër
Teefje
Niet beschikbaar
Bonny Blue Yorkshire Teriër
Teefje
Niet beschikbaar
08-08-23
Sinds ik Polli aankocht om de Bonny Blue Yorkshire Terriër te verbeteren en ik begon te dagdromen over haar eerste nestje met Nikki zag ik altijd 1 Bonny Blue Teefje, 1 Classic teefje en 1 Bonny Blue reutje voor me. Het reutje zou de naam Simon krijgen. Waarom? Ik weet het niet. Natuurlijk hoopte ik heel erg op een teefje van Polli en Nikki die bij mij zou blijven om de soort te verbeteren en voort te zetten.
Op zondag, dag 57 van Polli's dracht besloot ik eindelijk de stopcontacten te vervangen, die al een tijdje zonder afdekplaat in de muur zaten. Na het verven van de muur had ik de afdekplaten eraf gehaald en zo goed opgeborgen dat ik ze niet terug kon vinden. Nieuwe afdekplaten waren niet meer te koop en kocht hele nieuwe stopcontacten. Omdat ik dacht dat het een heel karwei zou zijn, zag ik er als een berg tegenop, maar het moet gebeuren. Het bleek minder tijdrovend dan ik dacht en belde een vriend dat het me allemaal heel erg meeviel. Toen sloeg het noodlot toe. Bij het vervangen van de lichtschakelaar / stopcontact viel de stroom weg. Ik heb het oude er weer opgezet maar het probleem bleef. Ik had uitsluitend licht van mijn plafonnière de rest deed het niet!!! Op maandag ochtend heb ik de woningbouw gebeld op dit door te geven en er zou contact met mij opgenomen worden. Maar Polli was nu op dag 58 van haar dracht en ik wilde ook een rofo laten maken van haar buikje zodat ik wist hoeveel pups er geboren moesten worden. Ik was zeker dat het er meer dan 1 zouden zijn en hoopte natuurlijk op 3.
Ik kon gelukkig direct terecht bij de da en Polli wist mij te verrassen met 4 pups. Nu zou het afwachten worden tot de bevalling in zou zetten, dat kon nog enkele dagen op zich laten wachten. Polli was best onrustig. Ze ging steeds in een mandje liggen en verliggen, op zich vreemd omdat ze nooit in een mandje ligt en altijd aan mijn voeten. Ze voelde zich dus niet lekker en ik ging er van uit dat de pups aan het draaien waren. Maar, rond 15.00 uur zag ik haar steeds even naar buiten lopen. Toen ik haar een keer volgde zag ik dat ze een klein plasje deed. Oeps, de elektricien had nog niets van zich laten horen, ik moest dus iets doen. ik heb geen stroom op de beneden verdieping en de bevalling kondigt zich aan!!! Met een verlengkabel heb ik de elektriciteit naar beneden gehaald en met stekkerdozen zorgde ik ervoor dat ik toch in ieder geval de verwarmingsmat warm zou hebben voor de bevalling echt begon. Gelukkig staat de bench waar de pups in geboren worden langs de muur van de deur waar nu de stroom doorheen komt en gaat de kabel niet de hele woonkamer door.
De eerste pup wordt altijd geboren waar het teefje wil, dat kan overal zijn, op schoot, op de bank, in een mandje naast de bank, op bed... Als het teefje zich er maar prettig bij voelt. Na de geboorte van de 1e pup leg ik ze in de bench en daar gaat de bevalling verder. De 1e pup werd geboren om 19.14 uur het was een Bonny Blue teefje, ik was de koning te rijk!!! Legde Polli met haar meisje in de bench en wachtte op de volgende pup, maar Polli gaf aan dat ze de bench uit moest, misschien weer een plasje, maar nee, ze ging in een mandje aan de tegenoverliggende muur liggen en perste de 2e pup, een Classic teefje eruit. Weer legde ik Polli in de bench maar Polli besloot anders, ze wilde niet in de bench met de 2e pup in haar bek stond ze tegen de tralies aan, ze moest en zou eruit, en weer terug naar het mandje! Ik heb haar laten gaan en hoewel ik daar de verwarmingsmat niet kon krijgen, hoopte ik het beste. Na de geboorte van de 3e pup, een Bonny Blue reutje, heb ik het mandje opgepakt en in de bench gelegd. Dat vond ze wel goed.
Weer ongeveer een uur later begon ze weer te persen en werd de 4e en laatste pup geboren. Ze was slap en hapte naar lucht, ik maakte haar los van de moeder begon haar te masseren, zoog de slijm af en pakte de zuurstoffles zodat ze extra zuurstof zou krijgen, ook gaf ik haar een druppel Nutridrops zodat ze extra kracht zou krijgen. Ik heb haar een half uur gemasseerd, en aan de zuurstof gehad, maar er kwam nog geen beweging in het meisje anders dan iedere 5 seconden een hap naar lucht. Toen de zuurstoffles leeg was, was ze op zichzelf aangewezen en heb ik haar bij haar moeder gelegd, op een warm plekje. Polli heeft wel wat gelikt maar liet haar verder met rust en concentreerde zich op de 3 andere pups. Shadie Sirivha is om 01.39 uur overleden.
Met een lag en een traan kijk ik naar dit nestje en denk terug aan mijn dagdromen.....
21-08-23
Polli is een geweldig moedertje en bleef de eerste week uitsluitend bij haar pups op een plasje en een drukje na dan. De tweede week durfde ze wel af en toe de bench te verlaten en een knuffel te halen. De pups zelf reageren prima op het Bio sensor programma. Mama vindt het nu ook goed als er af en toe een ander hondje komt kijken bij haar kroost. Simons oogjes gingen als eerste open op dag 13 direct gevolgd door zijn grote zus Soraya. Bij Shania duurde het een dagje langer, maar ook bij haar zijn de oogjes open gegaan. Wat een lekkere bekkies hebben ze. Ze lijken meer op mama dan op papa en hebben alle 3 vrij korte snuitjes.
28-08-23
Gisteren vond ik dat de kids van Polli oud genoeg waren om samen met de kids van Emely in de ren te mogen. Ik heb daardoor iets meer ruimte in de woonkamer gecreëerd. Ze beginnen nu een beetje hoger op hun pootjes te staan zodat ze minder schuiven. Mama laat ze steeds vaker lekker alleen liggen hoewel ze wel in de ren blijft en zodra er gepiept wordt is ze er direct klaar voor om haar spruiten te voeden.
03-09-23
Er gebeurt nog niet heel veel, ze vinden alles wel prima. Ze willen wel van mama's kip snoepen maar rijstenbloem met melk hoeven ze niet, ook KVV met melk trekken ze hun neus voor op. Vanavond ga ik dan ook kijken of het echte werk hun eetlust kan opwekken, ze likken wel de bakjes van de andere 4 pups leeg dus is er wel animo voor vlees.. Gisteren kwam Soraya de ren uit en ging direct ver weg. Ze vond het kennelijk best leuk omdat ik alleen prrr, prrr hoorde en geen iek, iek. Ik heb haar niet heel lang buiten de ren gelaten maar ze is er aan toe om de boel te gaan verkennen. Vandaag ging ook Simon even buiten de ren kijken mar die bleef wel in de buurt. Ik verwacht dat ze volgende week net als de andere 4 lekker rond rennen door de woonkamer.
11-09-23
De tijd vliegt, 5 weken oud alweer en ze lijken zo klein. Met name Shania geeft je het gevoel dat ze nog maar 3 weken is. Zij is dan ook tot dusver het minst ondernemend. Tot gisteren vond ze het eng om buiten het mandje te komen en buiten zette ik haar op een fleece deken zodat ze toch op haar pootjes ging staan en niet over haar buikje schoof. Soraya en Simon zijn wat ondernemender, Soraya kun je overal in de kamer en keuken vinden en Simon komt vrij snel achter haar aan, hoewel hij nog wel de weg een beetje kwijt is als ik hem ergens anders op de grond zet. buiten wanneer het wat afgekoeld is gaan we lekker naar buiten om daar wat te genieten maar ze gaan nog niet zelf naar buiten toe.
18-09-23
Was Shania vorige week nog niet zo ondernemend, deze week heeft ze dat meer dan goed gemaakt. Ondertussen rent zij net als de anderen overal heen, en ze luistert goed naar haar naam. Beter dan Simon, Soraya weet ook wat haar naam is en Simon ook wel maar hij luistert er wat minder naar. Aankomende donderdag staat er een dierenartsbezoek gepland, dan krijgen zij hun chip en wordt de gezondheid gecontroleerd. Eten is lekker en de KVV gaat er goed in. Tussendoor soppen ze natuurlijk nog bij mama of tante Emely.
25-09-23
Het dierenartsbezoek ging helemaal goed.. Ze zijn nu gechipt en geregistreerd bij de NDG dat maakt hen officieel hondjes. Ze worden al best ondeugend en hoewel ze nog wat klein zijn,met name Shania, gaan ze zelfstandig door het hondenluikje naar buiten. Soms heeft Shania nog wat moeite om binnen te komen en dan laat ze zich horen. IK ben toch bij hen in de buurt omdat ik door de zorg die ik voor Vixen heb niet van huis kan. Ik leer ze nu het commando "zit" als ze eten of een snoepje krijgen. Dat lukt al aardig,maar het eten of het snoepje is wel heel lekker zodat ze ook nog wel op hun achterpootjes gaan staan voor ik het ze heb kunnen geven. Er moet nog wat aan gewerkt worden dus. Deze week slapen ze samen met de pups van Emely in de ren, maar die zullen al snel gaan verhuizen naar benches zodat ze met zijn 3-en overblijven in de ren. Dat is dan best weer een verandering en we zullen zien hoe dat gaat. Zo blijven ze leren hoe de dingen in de grote wijde wereld gaan.
03-10-23
Ik heb het anders gedaan dan hierboven beschreven. Ik heb eerst 2 rennen gemaakt en de 2 nesten uit elkaar gehaald. Vervolgens heb ik de pups van Emely in benches gedaan en Soraya, Shania en Simon weer terug op hun vertrouwde plekje. De volgende stap zal zijn dat ik de ren splits zodat ze bij elkaar maar toch apart van elkaar zijn. Maar eerst gaan we morgen bloed afnemen voor de levershunt test en titer. Vannacht zitten ze dus nog met zijn drieën bij elkaar in de ren. Het is al stress genoeg om het morgen ochtend zonder hun mama en het slokje melk dat ze iedere ochtend krijgen te moeten stallen. Dat vind ik in ieder geval het moeilijkst van de bloedafname, dat ze zolang zonder eten moeten. Maar zekerheid boven alles, en natuurlijk neem ik eten mee zodat ze direct na de uitslag kunnen eten. Ondertussen leer ik hen te gaan zitten wanneer ze een snoepje of eten krijgen. Bij het eten lukt het aardig maar ze lijken het nog moeilijk te vinden iets uit mijn hand te pakken, met name Shania eet liever van de grond. Soraya lukt het wel en Simon krijgt er nu ook de smaak van te pakken. Als ze het door hebben gaat het eigenlijk altijd goed.
Sinds ik Polli aankocht om de Bonny Blue Yorkshire Terriër te verbeteren en ik begon te dagdromen over haar eerste nestje met Nikki zag ik altijd 1 Bonny Blue Teefje, 1 Classic teefje en 1 Bonny Blue reutje voor me. Het reutje zou de naam Simon krijgen. Waarom? Ik weet het niet. Natuurlijk hoopte ik heel erg op een teefje van Polli en Nikki die bij mij zou blijven om de soort te verbeteren en voort te zetten.
Op zondag, dag 57 van Polli's dracht besloot ik eindelijk de stopcontacten te vervangen, die al een tijdje zonder afdekplaat in de muur zaten. Na het verven van de muur had ik de afdekplaten eraf gehaald en zo goed opgeborgen dat ik ze niet terug kon vinden. Nieuwe afdekplaten waren niet meer te koop en kocht hele nieuwe stopcontacten. Omdat ik dacht dat het een heel karwei zou zijn, zag ik er als een berg tegenop, maar het moet gebeuren. Het bleek minder tijdrovend dan ik dacht en belde een vriend dat het me allemaal heel erg meeviel. Toen sloeg het noodlot toe. Bij het vervangen van de lichtschakelaar / stopcontact viel de stroom weg. Ik heb het oude er weer opgezet maar het probleem bleef. Ik had uitsluitend licht van mijn plafonnière de rest deed het niet!!! Op maandag ochtend heb ik de woningbouw gebeld op dit door te geven en er zou contact met mij opgenomen worden. Maar Polli was nu op dag 58 van haar dracht en ik wilde ook een rofo laten maken van haar buikje zodat ik wist hoeveel pups er geboren moesten worden. Ik was zeker dat het er meer dan 1 zouden zijn en hoopte natuurlijk op 3.
Ik kon gelukkig direct terecht bij de da en Polli wist mij te verrassen met 4 pups. Nu zou het afwachten worden tot de bevalling in zou zetten, dat kon nog enkele dagen op zich laten wachten. Polli was best onrustig. Ze ging steeds in een mandje liggen en verliggen, op zich vreemd omdat ze nooit in een mandje ligt en altijd aan mijn voeten. Ze voelde zich dus niet lekker en ik ging er van uit dat de pups aan het draaien waren. Maar, rond 15.00 uur zag ik haar steeds even naar buiten lopen. Toen ik haar een keer volgde zag ik dat ze een klein plasje deed. Oeps, de elektricien had nog niets van zich laten horen, ik moest dus iets doen. ik heb geen stroom op de beneden verdieping en de bevalling kondigt zich aan!!! Met een verlengkabel heb ik de elektriciteit naar beneden gehaald en met stekkerdozen zorgde ik ervoor dat ik toch in ieder geval de verwarmingsmat warm zou hebben voor de bevalling echt begon. Gelukkig staat de bench waar de pups in geboren worden langs de muur van de deur waar nu de stroom doorheen komt en gaat de kabel niet de hele woonkamer door.
De eerste pup wordt altijd geboren waar het teefje wil, dat kan overal zijn, op schoot, op de bank, in een mandje naast de bank, op bed... Als het teefje zich er maar prettig bij voelt. Na de geboorte van de 1e pup leg ik ze in de bench en daar gaat de bevalling verder. De 1e pup werd geboren om 19.14 uur het was een Bonny Blue teefje, ik was de koning te rijk!!! Legde Polli met haar meisje in de bench en wachtte op de volgende pup, maar Polli gaf aan dat ze de bench uit moest, misschien weer een plasje, maar nee, ze ging in een mandje aan de tegenoverliggende muur liggen en perste de 2e pup, een Classic teefje eruit. Weer legde ik Polli in de bench maar Polli besloot anders, ze wilde niet in de bench met de 2e pup in haar bek stond ze tegen de tralies aan, ze moest en zou eruit, en weer terug naar het mandje! Ik heb haar laten gaan en hoewel ik daar de verwarmingsmat niet kon krijgen, hoopte ik het beste. Na de geboorte van de 3e pup, een Bonny Blue reutje, heb ik het mandje opgepakt en in de bench gelegd. Dat vond ze wel goed.
Weer ongeveer een uur later begon ze weer te persen en werd de 4e en laatste pup geboren. Ze was slap en hapte naar lucht, ik maakte haar los van de moeder begon haar te masseren, zoog de slijm af en pakte de zuurstoffles zodat ze extra zuurstof zou krijgen, ook gaf ik haar een druppel Nutridrops zodat ze extra kracht zou krijgen. Ik heb haar een half uur gemasseerd, en aan de zuurstof gehad, maar er kwam nog geen beweging in het meisje anders dan iedere 5 seconden een hap naar lucht. Toen de zuurstoffles leeg was, was ze op zichzelf aangewezen en heb ik haar bij haar moeder gelegd, op een warm plekje. Polli heeft wel wat gelikt maar liet haar verder met rust en concentreerde zich op de 3 andere pups. Shadie Sirivha is om 01.39 uur overleden.
Met een lag en een traan kijk ik naar dit nestje en denk terug aan mijn dagdromen.....
21-08-23
Polli is een geweldig moedertje en bleef de eerste week uitsluitend bij haar pups op een plasje en een drukje na dan. De tweede week durfde ze wel af en toe de bench te verlaten en een knuffel te halen. De pups zelf reageren prima op het Bio sensor programma. Mama vindt het nu ook goed als er af en toe een ander hondje komt kijken bij haar kroost. Simons oogjes gingen als eerste open op dag 13 direct gevolgd door zijn grote zus Soraya. Bij Shania duurde het een dagje langer, maar ook bij haar zijn de oogjes open gegaan. Wat een lekkere bekkies hebben ze. Ze lijken meer op mama dan op papa en hebben alle 3 vrij korte snuitjes.
28-08-23
Gisteren vond ik dat de kids van Polli oud genoeg waren om samen met de kids van Emely in de ren te mogen. Ik heb daardoor iets meer ruimte in de woonkamer gecreëerd. Ze beginnen nu een beetje hoger op hun pootjes te staan zodat ze minder schuiven. Mama laat ze steeds vaker lekker alleen liggen hoewel ze wel in de ren blijft en zodra er gepiept wordt is ze er direct klaar voor om haar spruiten te voeden.
03-09-23
Er gebeurt nog niet heel veel, ze vinden alles wel prima. Ze willen wel van mama's kip snoepen maar rijstenbloem met melk hoeven ze niet, ook KVV met melk trekken ze hun neus voor op. Vanavond ga ik dan ook kijken of het echte werk hun eetlust kan opwekken, ze likken wel de bakjes van de andere 4 pups leeg dus is er wel animo voor vlees.. Gisteren kwam Soraya de ren uit en ging direct ver weg. Ze vond het kennelijk best leuk omdat ik alleen prrr, prrr hoorde en geen iek, iek. Ik heb haar niet heel lang buiten de ren gelaten maar ze is er aan toe om de boel te gaan verkennen. Vandaag ging ook Simon even buiten de ren kijken mar die bleef wel in de buurt. Ik verwacht dat ze volgende week net als de andere 4 lekker rond rennen door de woonkamer.
11-09-23
De tijd vliegt, 5 weken oud alweer en ze lijken zo klein. Met name Shania geeft je het gevoel dat ze nog maar 3 weken is. Zij is dan ook tot dusver het minst ondernemend. Tot gisteren vond ze het eng om buiten het mandje te komen en buiten zette ik haar op een fleece deken zodat ze toch op haar pootjes ging staan en niet over haar buikje schoof. Soraya en Simon zijn wat ondernemender, Soraya kun je overal in de kamer en keuken vinden en Simon komt vrij snel achter haar aan, hoewel hij nog wel de weg een beetje kwijt is als ik hem ergens anders op de grond zet. buiten wanneer het wat afgekoeld is gaan we lekker naar buiten om daar wat te genieten maar ze gaan nog niet zelf naar buiten toe.
18-09-23
Was Shania vorige week nog niet zo ondernemend, deze week heeft ze dat meer dan goed gemaakt. Ondertussen rent zij net als de anderen overal heen, en ze luistert goed naar haar naam. Beter dan Simon, Soraya weet ook wat haar naam is en Simon ook wel maar hij luistert er wat minder naar. Aankomende donderdag staat er een dierenartsbezoek gepland, dan krijgen zij hun chip en wordt de gezondheid gecontroleerd. Eten is lekker en de KVV gaat er goed in. Tussendoor soppen ze natuurlijk nog bij mama of tante Emely.
25-09-23
Het dierenartsbezoek ging helemaal goed.. Ze zijn nu gechipt en geregistreerd bij de NDG dat maakt hen officieel hondjes. Ze worden al best ondeugend en hoewel ze nog wat klein zijn,met name Shania, gaan ze zelfstandig door het hondenluikje naar buiten. Soms heeft Shania nog wat moeite om binnen te komen en dan laat ze zich horen. IK ben toch bij hen in de buurt omdat ik door de zorg die ik voor Vixen heb niet van huis kan. Ik leer ze nu het commando "zit" als ze eten of een snoepje krijgen. Dat lukt al aardig,maar het eten of het snoepje is wel heel lekker zodat ze ook nog wel op hun achterpootjes gaan staan voor ik het ze heb kunnen geven. Er moet nog wat aan gewerkt worden dus. Deze week slapen ze samen met de pups van Emely in de ren, maar die zullen al snel gaan verhuizen naar benches zodat ze met zijn 3-en overblijven in de ren. Dat is dan best weer een verandering en we zullen zien hoe dat gaat. Zo blijven ze leren hoe de dingen in de grote wijde wereld gaan.
03-10-23
Ik heb het anders gedaan dan hierboven beschreven. Ik heb eerst 2 rennen gemaakt en de 2 nesten uit elkaar gehaald. Vervolgens heb ik de pups van Emely in benches gedaan en Soraya, Shania en Simon weer terug op hun vertrouwde plekje. De volgende stap zal zijn dat ik de ren splits zodat ze bij elkaar maar toch apart van elkaar zijn. Maar eerst gaan we morgen bloed afnemen voor de levershunt test en titer. Vannacht zitten ze dus nog met zijn drieën bij elkaar in de ren. Het is al stress genoeg om het morgen ochtend zonder hun mama en het slokje melk dat ze iedere ochtend krijgen te moeten stallen. Dat vind ik in ieder geval het moeilijkst van de bloedafname, dat ze zolang zonder eten moeten. Maar zekerheid boven alles, en natuurlijk neem ik eten mee zodat ze direct na de uitslag kunnen eten. Ondertussen leer ik hen te gaan zitten wanneer ze een snoepje of eten krijgen. Bij het eten lukt het aardig maar ze lijken het nog moeilijk te vinden iets uit mijn hand te pakken, met name Shania eet liever van de grond. Soraya lukt het wel en Simon krijgt er nu ook de smaak van te pakken. Als ze het door hebben gaat het eigenlijk altijd goed.